Dit artikel onderzoekt de regels en gameplay van Xiangqi (Chinees schaken), een strategiespel voor twee spelers met een rijke geschiedenis. Het spel bevat 32 stukken, 16 voor elke speler (rood en zwart), verdeeld in zeven typen:
Schakstukken:
-
Generaal/maarschalk (帥/將): Het belangrijkste stuk. Beperkt tot de negen vierkanten in het midden van het bord, beweegt het één vierkant horizontaal of verticaal. Geen van beide generaals kan dezelfde rang bekleden. Directe confrontatie leidt tot schaakmat.
-
Adviseur/Minister (仕/士): Ook beperkt tot de negen centrale vierkanten, het beweegt één vierkant diagonaal.
-
Olifant/Bisschop (相/象): Verplaatst twee velden diagonaal, maar kan de "rivier" (de middelste horizontale lijn) niet oversteken en wordt geblokkeerd als een stuk het tussenliggende veld bezet.
-
Rook/Castle (俥/車): Verplaatst een willekeurig aantal vierkanten horizontaal of verticaal, tenzij geblokkeerd. Een zeer krachtig stuk.
-
Kanon/Mortier (炮/砲): Beweegt als een toren, maar om een stuk te slaan moet hij over een ander stuk (bevriend of vijandelijk) springen.
-
Ridder/Paard (馬/馬): Beweegt in een "L"-vorm: twee vierkanten in één richting (horizontaal of verticaal) en vervolgens één vierkant loodrecht. Het kan niet over andere stukken springen.
-
Pion/Soldaat (卒/兵): Kan slechts één veld tegelijk vooruit gaan. Voordat het de rivier oversteekt, kan het niet zijwaarts bewegen. Na het oversteken kan hij één vakje zijwaarts of voorwaarts bewegen.
Gameplay:
Spelers verplaatsen om beurten één stuk tegelijk. Het doel is om de generaal van de tegenstander schaakmat te zetten door hem aan te vallen (schaak) waaruit hij niet kan ontsnappen. Het spel eindigt als de ene speler de generaal van de ander schaakmat zet, of als er remise wordt overeengekomen. Xiangqi daagt spelers uit om strategisch denken te ontwikkelen door middel van complexe scenario's met aanvals-, verdedigings- en positioneel bewustzijn. De eenvoud van de spelregels logenstraft de strategische diepgang ervan.
